Prace na wystawie prezentują po względem formalnym odmienne jakości. Jednakże wszystkie je łączy wspólna inspiracja czyli dążenie do poznania siebie i otwarcia się na NOWE, na cały wszechświat. Pierwszy nurt prac to droga od / przez / do siebie, gdzie obcuję z przeżyciami, emocjami, wspomnieniami, które w ten sposób oswajam, rozgrzeszam, unicestwiam i buduję. Drugi nurt, który nazywam medytacyjnym odzwierciedla drogę do świadomej kreacji przyszłości. Integralnymi elementami tych prac są teksty, pytania zmuszające do zatrzymania się, odkrycia i zweryfikowania sposobu filtrowania świata przez siebie.

Ten kierunek i ta droga wydają się uniwersalne dla każdego człowieka, znajdują potwierdzenie w najnowszych osiągnięciach fizyki kwantowej, nowej psychologii, biologii, czy duchowości (Peter Higgs, David Hawkins, Joe Dispenza, Bruce Lipton, Gregg Braden, Eckhart Tolle).
Wiesława Ostrowska
 
Prezentowane na wystawie prace podzielone są na trzy cykle.
 
„Co dalej…” – ten cykl prac jest zaproszeniem do ciągłego odkrywania siebie na nowo. Zadawania sobie ważnych pytań i budowania z odpowiedzi ciągle nowego „Ja”. Wszak wszystko się zmienia – czas, ruch, przestrzeń, my również…
 
„Eksploruj” – otwieraj się na nowe, poznawaj, badaj, zgłębiaj, rozwijaj się. Ten cykl namawia Cię do ciągłego podążania za nurtem życia.
 
„Czas, ruch, przestrzeń…” – to cykl prac o zmianie, wszystko się zmienia, ma na nas wpływ. Ciągle mamy szansę i możliwość tworzenia siebie i swego życia na nowo. Całe życie tworzymy obraz a właściwie cykle obrazów siebie. Nasze myśli i towarzyszące im emocje misternie tkają ten niezwykły, żywy twór, jakim jesteśmy. Tak jak każda kreska kształtowana przez te myśli, przeżycia, doświadczenia, emocje tworzy obraz.
 

O artystce

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). Ukończyła dwa kierunki: grafikę i wychowanie plastyczne. Dyplom zrealizowała w 1992 roku z grafiki warsztatowej i rysunku w pracowniach: litografii prof. Lucjana Mianowskiego i rysunku adi. II stopnia Marka Zaborowskiego. W 2015 roku uzyskała tytuł doktora sztuk pięknych na Wydziale Artystycznym Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Promotorem doktoratu był dr hab. Grzegorz Hańderek. Od 2005 roku pracuje w Instytucie Sztuki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu. Prowadzi zajęcia w pracowni struktur wizualnych, kompozycji, projektowania graficznego, multimediów i mozaiki. Zajmuje się rysunkiem, grafiką, mozaiką i tkaniną artystyczną. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych w kraju i za granicą.