„Porcelana” została zdefiniowana przez Marco Polo, który nazwał ją od włoskiego słowa oznaczającego muszelki kauri. Był pierwszym, który przywiózł porcelanowy słoiczek z Chin do Europy. Przez 500 lat nikt nie miał pojęcia, z czego tak naprawdę został wykonany ten cudowny produkt. Jedna z teorii głosiła, że były to zmiażdżone skorupki jaj i kawałki ryb, zmiksowane razem i trzymane pod ziemią przez sto lat. Ten materiał był obsesją europejskich rodziny królewskich, cudownym przedmiotem pożądania. Król August, właściciel pierwszej europejskiej manufaktury porcelany Miessen w Dreźnie, zaraził się „die Porzellankrankheit”, porcelanową chorobą. W chwili śmierci był dumnym właścicielem trzydziestu pięciu tysięcy siedmiuset dziewięćdziesięciu ośmiu sztuk cudownej porcelany.
 
Później porcelana została zdewaluowana wraz z rozwojem technologii, a to „białe złoto” można teraz znaleźć na wysypiskach śmieci w całej Europie.
 
Upływ czasu niszczy zarówno to, co fizyczne, jak i to, co metafizyczne. Na tych płytach, niektóre liczące ponad sto lat, znajdziesz wersje bogów i potworów, niektóre z odniesieniami do tych, które istniały, a niektóre nie. Częściowo hołd dla kultur, które nigdy nie istniały, które łączyły naukową pomysłowość starożytnej cywilizacji chińskiej ze sztuką i filozofią starożytnych Greków. Jak wyglądał by teraz świat, gdyby był częścią naszej historii?

 
Kimba Frances Kerner