Agnieszka Cieślińska, Agnieszka Gewartowska, Kimba Frances Kerner i Karolina Zimna.
To cztery artystki, które na wystawie “Łapacz Gwiazd” w Defabryce prezentują swoje najnowsze prace graficzne. Za sprawą średniowiecznego astrolabium*, rozpoczynają artystyczną podróż po mitycznych rejonach wyobrażonego świata.
Inspiracją dla całego przedsięwzięcia łapania gwiazd i uruchamiania wyobraźni jest astrolabium, którego wynalezienie przypisuje się Hypatii, filozofce i matematyczce greckiej żyjącej w IV wieku naszej ery. Urządzenie służące żeglarzom do określania szerokości geograficznej, a także do pomiaru czasu, tym razem wprawia w ruch wyobraźnię.
Grupa graficzek (doktorantki i ich profesor) z różnych perspektyw opisują kształty nieodkrytych i zapomnianych miejsc przestrzeni niebieskiej. “Łapacz Gwiazd” jest wyzwaniem, które służy przekazywaniu wiedzy, doświadczeń, ale i zabawie.
* Astrolabium (gr. ἁστρολάβον, astrolabon 'chwytający gwiazdy’) – pomiarowy przyrząd astronomiczny używany w nawigacji do początku XVIII wieku, służący do wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem, poprzednik sekstantu.
W obecnych czasach wszystko potrafimy zdefiniować za pomocą nauki. Wyczerpaliśmy już siłę naszej wyobraźni. Nawet deprecjonowanie słowa „niesamowity” poprzez jego nadużywanie w banalności, nie pozostawia nam miejsca na możliwość, by cokolwiek wyszło poza nasze typowe zmysły. Wszystko potrafimy zaszufladkować. Jednak w epoce Antropocenu, naszego własnego stworzenia, przejawiamy się jako samozwańczy bogowie i zarazem nieszczęśliwi, oraz straszliwie przygnębieni członkowie zachodniej cywilizacji. Pomijając nieprzewidywalność tego, co niepoznawalne, jesteśmy przywiązani do naszych niższych pobudek. Musimy ponownie rozważyć historię tego, co niewyjaśnione i nieosiągalne. Przywołałam tutaj mistyczność aniołów w kontekście astronomicznej wiedzy, ponieważ musimy pamiętać o pokorze, a któż może czuć się bardziej pokorny, niż człowiek stojący przed aniołami? Jednak pomimo wszelkich naszych wysiłków, by przeanalizować i sprowadzić wszystko do pozycji, które potrafimy pojąć, okazuje się, że nauka na nowo odkrywa tajemnicę istnienia.
Zgodnie z twierdzeniem wielkiego ojca mechaniki kwantowej, Heisenberga: „Wszechświat jest nie tylko dziwniejszy niż myślimy, jest dziwniejszy niż możemy pojąć”.
Kimba Frances Kerner
W prezentowanych pracach zwracam się ku nocnemu niebu i znaczeniu jakie miało oraz wciąż ma dla cywilizacji ludzkiej w poszukiwaniu swojej drogi i znaczenia. Tworząc te prace wykorzystałam zachowane źródła historyczne oraz literackie a następnie umieściłam na odpowiadającym im fragmencie sfery niebieskiej. Wykorzystanie mitu przy okazji najróżniejszych działań, badań oraz odkryć naukowych jest fascynującym świadectwem relacji między historią a współczesnością.
Karolina Zimna – Stelmaszewska
Przedstawienie Imaginarius ma charakter kolażu złożonego z luźno powiązanych ze sobą części, a jego struktura kompozycyjna przywodzi na myśl logikę marzenia sennego. Inspiruje do interpretacji analogicznej do czytania poematów pisanych przez badających nadświadomość surrealistów. Metoda pracy nad projektem została oparta na technice kolażu. Punktem wyjścia do rozwijania i tworzenia nowych fantastycznych wyobrażeń był 16 wieczny francuski ornament (szkoła Tours).
Agnieszka Cieślińska
[…] W jej artystycznym świecie powstają rzeczy, zjawiska, obiekty, które mogą pomoc nam myśleć głębiej, zobaczyć dalej przez to, że są one bardzo zmysłowe, wnoszą do naszej wyobraźni ów szczególny aspekt życia – archetypalną potrzebę materialności istnienia, wobec i mimo szerzącego się i reklamowanego materializmu post- postnowoczesności oraz potrzebę dotyku i wreszcie najważniejsze – ciągle się w nas odradzająca potrzebę piękna. […]
Zbigniew Mańkowski, fragment do twórczości Agnieszki Gewartowskiej „Piękno utracone”/ „Lost beauty”
……………
W prezentowanych pracach na wystawie „Astrolabium” nie tyle zajęło mnie samo urządzenie co to, co za pomocą niego możemy odkryć, zobaczyć. Moim imaginowanym astrolabium jest miskroskop poprzez, który zaglądam w głąb mikrokosmosu, odkrywając nowe konstelacje gwiazd i całe galaktyki piękna układu biologicznego.
Agnieszka Gewartowska
