Natura sama w sobie jest na tyle fascynująca żeby opowiadać o niej zarówno słowem jak i obrazem. Dla artystki jest dodatkowo inspiracją do pokazania tego co niewidoczne, co istnieje a jest nieuchwytne dla oka.
Ptaki i inne elementy fauny i flory są impulsem do przedstawienia głębszej treści, są wynikiem przemyśleń i odczuć artystki. Stawianiem pytań o tą cienką granicę gdzie kończy się jedno istnienie a zaczyna drugie. Każdy skrzydlaty niesie za sobą inny przekaz skomponowany z jego formą, kolorystyką a czasem i stereotypami, które do niego przylgnęły. Za ptasimi skrzydłami zwykle kryje się subtelny przekaz, który odbiorca może zinterpretować według swoich odczuć. Prace dotykają tematów trudnych do zdefiniowania i opisania, metafizyczności, tego co jest w środku nas, co chce się uwolnić, ale nie może. Relacje i więzi które mogą być wzmacniające ale i ograniczające.
Akwarele Hapek są rodzajem swobodnej impresji na temat kolorów i form. Niezwykle skrupulatnie doprecyzowany detal, finezja kształtów i form, subtelność i niuanse barw powodują że przedstawiane na akwarelach ptaki do których artystka ma szczególne upodobanie, stają się metaforą. Przenośnią tego co otacza i odczuwa, procesów jakie zachodzą w niej w kontaktach z innymi ludźmi, w relacjach międzyludzkich. Potrzeba wglądu w siebie pomaga w tym żeby dotrzeć do wnętrza poprzez kontakt z naturą.
Nieprzypadkowym wyborem jest technika akwareli, której charakterystyczna lekkość współgra z ptasimi portretami. Akwarela to połączenie dwóch przeciwieństw. Z jednej strony możliwość precyzyjnego, kontrolowanego i planowanego tworzenia formy z drugiej to nieprzewidywalność, która podobnie jak emocje zmienia się i płynie swobodnym strumieniem powodując czasem zaskakujące efekty. Każda akwarela powstaje w wyniku zestawienia ptasiej formy i refleksji wywołanej różnymi doświadczeniami. „Lubię pozwalać farbie na swobodne układanie się, tak jak jej wygodnie. Jednocześnie lubię ją prowadzić i zagęszczać, nadając jej pożądany kształt. Precyzyjne wyprowadzanie form i skupienie na detalach to cecha wspólna mojego malarstwa i konserwacji obrazów. Długotrwały proces uzupełniania warstwy malarskiej w zabytkowych obrazach nauczył mnie odnajdywać przyjemność w skupieniu i misternej pracy. Jest dla mnie jak medytacja, moja ręka pracuje automatycznie a umysł rozluźnia się” mówi artystka.
Medytacyjny charakter pracy pozwala wyciszyć umysł. Niektóre pomysły przychodzą do artystki nagle, osiadają głęboko w umyśle i czekają na przeniesienie na papier w dokładnie takiej samej postaci. Inne powstają szybko, płynnie i konkretnie. Są też i takie, które ewoluują wieloetapowo, powoli, dojrzewają.
Każda praca jest bardzo pracochłonna. Determinuje to technika akwareli. Artystka lubi sam powolny proces budowania obrazu. Zwykle procesowi twórczemu towarzyszy projekt, ale to co Hapek najbardziej lubi, to kiedy w trakcie pracy pojawia się pomysł, który skręca w nieco innym kierunku, w nieznane. Proces kreacji jest sam w sobie fascynujący. Ten moment kiedy obraz istnieje tylko w głowie, czasem pojawia się nagle z zaskoczenia w całej swojej okazałości, a czasem jest długo dojrzewający, powoli leniwie nabiera formy i ewoluuje.
Artystka przystępując do procesu twórczego zwykle podejmuje próby kolorów i szkice ołówkiem. Dobry, bogaty w detal rysunek wynikający z potrzeby przekazania treści, która ma dotrzeć do głębi odbiorcy, jest punktem wyjścia. Prace rozpoczyna od dużego gestu, dynamicznie dopiero potem nadaje mu precyzyjną formę.
