Oczywiste stały się liczne przykłady potwierdzające, że nauka inspiruje twórców. Oczywiste jest również to, że zdobycze techniki wciąż wpływają na działania artystyczne. Ale najbardziej fascynujące jest dla mnie to, że sztuka czasami wyprzedza naukę (przykładowo obraz Picassa „Kuchnia” i grafy pola kwantowego). Zarejestrowane dzięki najnowszej technice obrazy, które do niedawna nie były dostępne dla ludzkiego oka pokazują, jak wielkie są analogie pomiędzy tymi obrazami a dziełami sztuki.
 
Moje rozumienie czasoprzestrzeni do niedawna opierało się na Newtonowskim pojmowaniu świata. Fizyka kwantowa całkowicie to zmieniła. Kwantowa teoria pola, świat energii pokazują, jakie są zależności, interakcje we wszechświecie. Przenosząc to na grunt sztuki zrealizowałem prace, w których kluczową rolę mają obiekty – kształty (materii, energii, myśli…). które nie są „ilustracją” pola kwantowego, lecz są wypadkową moich pytań prowokujących moją wyobraźnię.
Prace zrealizowane są klasycznych technikach rysunkowych, gdzie cierpliwe nanoszenie grafitu staje się rodzajem kontemplacji, w której jestem nikim i nigdzie.
Aleksander Ostrowski

O artyście:

Absolwent Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dyplom zrealizował w 1988 roku w zakresie grafiki warsztatowej na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. W 1997 roku obronił z wyróżnieniem doktorat z socjologii kultury na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. W 2001 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie zrealizował przewód kwalifikacyjny drugiego stopnia z grafiki. W 2015 roku uzyskał tytuł profesora w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1988 roku pracuje w macierzystej uczelni. Aktualnie prowadzi zajęcia ze struktur wizualnych i edukacji wizualnej. Zajmuje się rysunkiem, grafiką warsztatową, grafiką komputerową, fotografią, projektowaniem graficznym. Autor kilkudziesięciu wystaw w kraju i za granicą.