Moim głównym celem było uchwycenie delikatności i subtelnego uroku tańca Isadory Duncan. Chciałam, aby każdy pociągnięcie pędzla oddawało tę niezwykłą swobodę, jaką emanowała ta wielka tancerka. Kompozycja obrazu była dla mnie swoistym hołdem dla jej sztuki, dla ruchu, którym przemierzała scenę.
 
Kolorystyczne niuanse, którymi się posługiwałam, stanowią bezpośrednie odniesienie do chust i dekoracji, jakie Isadora nosiła podczas swoich występów. Te elementy były integralną częścią jej tańca, wyrażając jej wizję wolności oraz głęboką łączność z otaczającym ją światem.
 
Abstrakcyjne formy, które pojawiły się na płótnie, są dla mnie jak ruch tańca, przekształcony w geometryczne kształty, linie i wzory. Chciałam stworzyć harmonię między kolorami a płynnym ruchem, aby obraz oddawał dynamikę i energię, jaką Isadora przekazywała poprzez swój taniec. Dla mnie „Melodia Izadory” to nie tylko obraz, lecz również opowieść o wyzwoleniu, pięknie i zanurzeniu w sztuce tańca.
 
Karolina Howorko